Gastrologia

Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej w gastrologii

Gastrologia, inaczej zwana gastroenterologią, to dziedzina medyczna, zajmująca się diagnostyką i leczeniem chorób układu pokarmowego, w tym patologiami przełyku, żołądka, jelit, gruczołów trawiennych (wątroby, trzustki), dróg żółciowych oraz odbytu.

Rola tlenoterapii hiperbarycznej w leczeniu chorób układu pokarmowego

Badane naukowe udowodniły skuteczność tlenoterapii hiperbarycznej w przypadku leczenia wielu chorób układu pokarmowego, między innymi takich jak:

  • zapalenie jelit,
  • nieswoiste zapalenie jelita grubego,
  • niegojące się rany w uprzednio napromieniowanych tkankach,
  • zapalenie trzustki,
  • infekcje błony śluzowej jamy ustnej,
  • wszelkiego rodzaju nadżerki i owrzodzenia.

CHOROBA WRZODOWA

Zabiegi w komorze hiperbarycznej zalecane są  pacjentom w przypadku wystąpienia wrzodów trawiennych. Tlenoterapia hiperbaryczna z powodzeniem stosowana jest u:

  • pacjentów operowanych z powodu perforacji wrzodów żołądka lub dwunastnicy, znacząco skracając czas ich rehabilitacji oraz zmniejsza liczbę powikłań pooperacyjnych o ponad 50% ,
  • chorych leczonych blokerami z powodu wrzodów dwunastnicy,
  • osób z zaburzeniami hemodynamicznymi i oddechowymi w wyniku krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego. 

NIEDROŻNOŚĆ JELIT

Zastosowanie tlenoterapii hiperbarycznej wspomaga:

  • zmniejszenie objętości pętli jelitowych w przepuklinie i znaczną redukcję objętości gazów jelitowych,
  • poprawę kurczliwości jelit, dzięki wzrostowi ciśnienia na zewnątrz otrzewnej,
  • przyspieszoną dyfuzję gazów ze światła jelita do krwi,
  • natlenianie tkanek ściany jelita, dzięki czemu dochodzi do:
    • poprawy przeżywalności tkanek w obszarze objętym niedrożnością,
    • przywrócenia przepony do normalnej pozycji,
    • prawidłowej wentylacji,
    • poprawy powrotu żylnego,
    • pobudzenia antybakteryjnej czynności leukocytów – zahamowaniu procesu namnażania bakterii i redukcji liczby produkowanych przez nie endotoksyn.

PATOLOGIE GRUCZOŁÓW TRAWIENNYCH

Tlenoterapia hiperbaryczna wykazuje dużą efektywność w przypadku leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu B poprzez:

  • obniżenie aktywności enzymów, których stężenie rośnie w przypadku uszkodzenia wątroby (aminotransferazy alaninowej i gamma-glutamylotranspeptydazy),
  • obniżenie stężenia przeciwciał: immunoglobuliny G (IgG) oraz immunoglobuliny M (IgM),
  • obniżenie wartości markerów aktywności procesu zapalnego w wątrobie.

W przypadku przeszczepu wątroby, tlenoterapia hiperbaryczna istotnie zmniejsza ryzyko powstawania zakrzepicy w jej naczyniach, redukuje liczbę powikłań septycznych oraz zmniejsza liczbę koniecznych retransplantacji. Wdrożenie tlenoterapii hiperbarycznej po zabiegu częściowego usunięcia miąższu wątroby normalizuje stężenie glutaminy w surowicy, będącej wskaźnikiem powrotu wątroby do jej prawidłowej funkcji po przebytej operacji.

CHOROBY ODBYTU

Tlenoterapia hiperbaryczna stosowana jako metoda uzupełniająca leczenie operacyjne niedrożności jelit w przebiegu choroby Hirschsprunga lub innych wad rozwojowych odbytu i odbytnicy, pozwala na:

  • skrócenie okresu odżywiania pozajelitowego,
  • zmniejszenie powikłań ropnych i septycznych,
  • poprawę ukrwienia ścian jelit,
  • zmniejszenie refluksu dożołądkowego,
  • zminimalizowanie występowania zakażeń bakteriami beztlenowymi.

Znaczenie tlenoterapii hiperbarycznej dla osób cierpiących na alergie

Zastosowanie hiperbarycznej komory tlenowej staje się coraz bardziej popularne w przypadku leczenia alergii. Terapia w komorze tlenowej wspomaga poprawę przepływu krwi, zmniejsza stan zapalny spowodowany alergią i oczyszcza kanały nosowe.